De Italiaanse windhond (Italian Greyhound) was een favoriete metgezel van dames tijdens de Renaissance, vooral in Italië. Deze kleine honden zijn de miniatuurversie van de beroemde Hazewindhond. Ze hebben niet alleen een ongelooflijke snelheid en duurzaamheid, maar ook een sportieve uitstraling. De prijs voor een Italiaanse windhond is ongeveer € 600 per pup. In dit artikel geven we je informatie over hun prijscategorieën, betrouwbare verkopers om Italiaanse windhond pups te kopen en de kenmerken ter referentie.

De prijsklasse voor een Italiaanse windhond

Prijs van een Italiaanse windhond als gezinshond

Deze pups mogen alleen als gezinshond worden opgevoed. Zonder fokrechten zijn hun prijzen niet erg hoog, variërend van € 500 – € 800 per pup. Als je geen professionele fokker bent, is een beperkt geregistreerde Italiaanse windhond een geschikte metgezel voor je gezin.

De prijs van Italiaanse windhonden met volledige registratie en fokrechten

Dergelijke pups zijn duur. Hoe duur ze zijn, hangt echter af van hun stamboom en fokker.

• Italiaanse windhonden van minder bekende fokkers kosten € 800 – € 1200 per pup. Dergelijke pups hebben vaak een gewone stamboom, dus ze worden voornamelijk opgevoed als gezinshonden.
• Italiaanse windhonden van bekende fokkers zijn heel duur, variërend van € 1200 – € 2000 per pup. Dergelijke pups hebben vaak een uitstekende uitstraling en stamboom. Ze worden voornamelijk opgevoed voor de fok of hondenshows.

De prijs voor het opvoeden van Italiaanse windhonden

Net als de Hazewindhond is de Italiaanse windhond ook erg populair in de snelheidsporten, vooral bij hondenraces. Er zijn veel hondenracebanen in Europa en Amerika. De aantrekkingskracht van deze sport is niet minder dan bij paardenrennen. Alle Italiaanse windhonden bezitten een hoge snelheid, maar slechts weinigen kunnen race honden worden.

Honden die snel genoeg zijn om op racebanen te komen, zijn vaak erg duur, meestal minstens € 2500 per pup. Dat zegt nog niks over de kosten die gepaard gaan met training en speciale zorg voor hen.

Waar zijn Italiaanse windhond pups te koop?

• https://www.dogcatandco.be/page/94/Italiaanse-windhond-pups-te-koop/
• https://www.2dehands.be/dieren-toebehoren/honden/galgo-whippet/
• Fokkers – Nederlandse Whippet Club

Het uiterlijk van de Italiaanse windhond

Als kleinste van de windhond familie weegt de Italiaanse windhond 3 – 7 kg (tot 9 kg is gezien) met een gemiddelde van 3,5 kg. De hond heeft een schofthoogte van 32 tot 38 cm lang, maar in de speelgoedcategorie is dit ras eigenlijk de Duitse dog van de groep. De levensduur is ongeveer 12-15 jaar.

De Italiaanse windhond is een elegante, fijne hond met een hoogdravende loop. Net als hun grotere Hazewindhond tegenhangers, hebben ze een gebogen rug, een opgetrokken buik en lange, rechte voorpoten. De hals is lang en slank, met een sierlijke boog. De borst is diep en smal, de schouders lang en schuin. De oren van de Italiaanse windhond zijn smal en vouwen terug tegen het hoofd, maar staan omhoog als de hond alert is. De staart is gezet en laag gedragen en is slank en loopt taps toe tot het einde.

De Italiaanse windhond draagt ​​een korte, zeer licht afstotende, glanzende vacht die zacht is en aanvoelt als satijn. Ze zijn er in crèmekleuren, fawn, blauw, rood of zwart. Ze kunnen effen zijn of witte aftekeningen op het lichaam hebben. Zwart en bruin of gestroomlijnde markeringen zijn een diskwalificatie in de showring, maar ze zijn geen diskwalificatie voor een gezinshond. De specifieke toegestane markeringen per associatie van honden variëren enorm, dus de regels moeten worden geraadpleegd voordat een meerkleurige Italiaanse windhond wordt getoond.

De persoonlijkheid van een Italiaanse windhond

De Italiaanse windhonden zijn meestal goed gemanierd, maar zijn vatbaar voor energiebuien waardoor ze plotseling opspringen en door het huis of de tuin scheuren, zonder aanwijsbare reden. Italiaanse windhonden zijn gevoelige honden die de voorkeur geven aan een rustig huis en een zachte aanraking. Ze houden niet van koud of nat weer, dus jassen en truien zijn een must in de wintermaanden en het kan onmogelijk zijn om een ​​Italiaanse windhond zover te krijgen buiten te plassen in de regen of sneeuw. Het zijn stille en schone huisgenoten, zo licht op hun voeten dat ze je kunnen besluipen in een kamer met hardhouten vloeren.

Hoewel ze vatbaar zijn voor wilde ren buien, toch hoef je zelf geen hardloper te zijn om dit ras groot te brengen. Italiaanse windhonden zouden meerdere keren per week moeten kunnen rennen, maar ze zijn niet gebouwd voor uithoudingsvermogen activiteiten. Een paar sprints en een Italiaanse windhond is klaar voor de dag, zich gelukkig terugtrekkend in zijn bed voor wat rust en ontspanning.

Het zijn fijne stadsbewoners, als ze maar in een park mogen komen voor reguliere sprints. Anders dan dat, zal regelmatig wandelen de Italiaanse windhond gelukkig en gezond houden. Door hun grootte zijn ze geschikt voor appartementen, maar er moet voldoende ruimte zijn om willekeurige ren buien te accommoderen.

De geschiedenis van de Italiaanse windhond

Hoewel de Italiaanse windhond naar verluidt al enkele eeuwen bestaat, zijn de documenten van zijn oorsprong verloren gegaan, waardoor er geen kennis is van de bron of de ontwikkeling ervan. Er is echter oude kunst die meer dan twee eeuwen oud is uit Griekenland, Turkije en andere mediterrane landen met honden die lijken op de Italiaanse windhond.

Tijdens de Middeleeuwen werden miniatuur windhonden overal in Zuid-Europa gezien, maar Italiaanse hovelingen waren er vooral dol op. Het was in de jaren 1600 dat de eerste van dit ras verscheen in Engeland, waar ze erg populair werden onder leden van de adel, net als in Italië. De Italiaanse windhond was een van de twee enige speelgoedrassen die in 1820 in een hondenboek werden genoemd.

In termen van populariteit was het ras het meest modieus tijdens het bewind van koningin Victoria. Echter, de aantallen van dit hondenras zijn tijdens de 2e Wereldoorlog in hoge mate afgenomen, net zoals veel andere rassen hadden geleden en het ras was bijna verdwenen in Engeland aan het einde van de oorlog. Pogingen om hun aantal te verhogen deden het aanvankelijk niet goed, misschien vanwege het kwaliteitsverlies van het ras in de pogingen om honden van een klein formaat te fokken zonder aandacht te besteden aan hun gezondheid.

Gelukkig werden Italiaanse windhonden van hoge kwaliteit in de late 19e eeuw geïntroduceerd in de Verenigde Staten. Deze en andere geïmporteerde honden waren van groot belang om het ras in heel Europa nieuw leven in te blazen en daarmee zijn geleidelijk toenemende populariteit