Als werkhondenras, is de Riesenschnauzer gezegend met uitzonderlijke intelligentie, behendigheid en weerstand. Het zijn loyale en moedige vrienden voor iedereen in wie ze hun vertrouwen kunnen stellen. Tegenwoordig worden Schnauzers opgevoed als politiehonden en betrokken bij veel sporten. De huidige prijs van Riesenschnauzer is ongeveer € 800 per pup. De prijzen kunnen variëren van € 700 – € 2000, afhankelijk van de kenmerken van elke pup. In dit artikel hieronder zullen we details geven over kenmerken, prijzen, gerenommeerde fokkers en websites waar Riesenschnauzer pups te koop zijn.

De prijs voor een Riesenschnauzer

Op basis van waar je ze voor opvoedt en hun kwaliteit, zijn Riesenschnauzers verdeeld in 2 prijsniveaus: Riesenschnauzers met beperkte registratie (alleen gezinshond) en Riesenschnauzers met volledige registratie (met fokrechten).

• De prijs van Riesenschnauzers met beperkte registratie. Dergelijke pups worden alleen opgevoed als gezinshond, wat betekent dat er niet mee gefokt mag worden. Daarom zijn hun prijzen vrij betaalbaar, variërend van € 700 – € 1200 per pup.
• De prijs van Riesenschnauzers met volledige registratie. Met fokrechten zijn volledig geregistreerde Riesenschnauzers duurder dan gezinshonden. Hun prijzen zijn divers, van € 1200 tot € 2000, voor sommige uitstekende Schnauzer pups kan een prijs worden gevraagd tot € 4000, afhankelijk van hun stamboom, afkomst en fokkers.

Waar zijn Riesenschnauzer pups te koop?

• https://www.puppyplaats.nl/zoekpuppy.php?zoekveld=Schnauzer
• Geboorteberichten – Nederlandse Schnauzer Club
• Of Dutch Spirit (Riesenschnauzer- & Dwergschnauzerkennel)

De kenmerken van de Riesenschnauzer

Uiterlijk

Riesenschnauzers zijn grote, krachtige maar compacte honden die, zoals de naam al doet vermoeden, het zijn grote versies van de standaard Schnauzer. Ze hebben een ruwe, harde buiten vacht en ze dragen de kenmerkende Schnauzer-wenkbrauwen, snorharen en baard. Ze hebben zwarte neuzen en ovaalvormige, donkerbruine ogen. De oren kunnen al dan niet worden gecoupeerd, maar de staart wordt gewoonlijk gecoupeerd bij de tweede of derde verbinding.

De reuen moeten idealiter een schofthoogte hebben van 65 tot 70 centimeter ​​en de teefjes 60 tot 65 centimeter. Het gemiddelde gewicht voor het ras varieert van 25 kilo tot 48 kilo. Showhonden mogen niet te klein of te groot zijn, want kracht en balans zijn belangrijk voor dit werkende ras.

De Riesenschnauzer heeft een ruwe, dichte, harde boven vacht die opstaat van de huid. De ondervacht is zacht en dicht. Het gezicht is versierd met de kenmerkende baard en wenkbrauwen van de Schnauzer. Ze zijn er in de kleuren zwart of peper en zout, een combinatie van zwart en wit haar dat op een afstand grijs lijkt.

Persoonlijkheid

De persoonlijkheid van de Riesenschnauzer kan variëren van hond tot hond. Sommige zijn hoog gespannen, sommige zijn relaxed en gemakkelijk in de omgang, sommigen houden van iedereen, anderen houden niet van nieuwe mensen. De sleutel tot het opvoeden van een gelukkige en goed aangepaste Riesenschnauzer ligt in toewijding om al op jonge leeftijd te oefenen en te trainen. Goed opgeleide Schnauzers zijn uitstekende gezinshonden- betrouwbaar met kinderen, op de juiste manier gemanierd met vreemden, met respect voor grenzen. Verkeerd getrainde en geoefende Schnauzers kunnen veel uitdagender zijn.

Ervaren hondenbezitters beschrijven hun Schnauzer als loyale, liefhebbende metgezellen die niets dan gelach en vreugde brengen. Ze kunnen behoorlijk clownesk zijn en gek gaan doen, zodra ze een lach en een beetje aandacht krijgen, dan zullen ze dat oppikken en een show op gaan voeren. Met Riesenschnauzers, meer dan bij andere rassen, haal je eruit wat je erin stopt.

Voor mensen die niet bereid zijn om te lopen of meerdere kilometers per dag te rennen, is de Riesenschnauzer niet de juiste keuze. Voor actieve mensen is hij een uitstekende metgezel, omdat zijn dagelijkse activiteit vereisten hoog zijn. Wandelen, joggen, wandelentochten en fietsen zijn goede manieren om Schnauzers fysiek fit te houden en door ze in te schrijven voor behendigheidstraining kunnen ze hun geest scherp houden. Bank hangers of stedelingen zijn misschien niet de juiste keuze voor dit ras, omdat ze veel ruimte nodig hebben, zowel binnen als buiten. Een goede beweging zorgt ervoor dat Riesenschnauzers fysiek fit blijven, maar het helpt ook om een ​​stabiel temperament te behouden. Hooggespannen Schnauzers krijgen waarschijnlijk niet genoeg beweging.

De geschiedenis van de Riesenschnauzer

De Riesenschnauzer is de meest recent ontwikkelde van drie verschillende rassen die allemaal hun oorsprong hebben in de landbouwgebieden van naburig Württemberg en Beieren, waar ze werden gebruikt om herders met schapen, vee en ander vee te helpen al in de 16e eeuw. Omdat er op dat moment geen spoorwegen waren, was de Schnauzer vooral behulpzaam bij het drijven van vee en kuddes naar de markt.

De middelgrote Schnauzer, nu bekend als de Standaard Schnauzer, werd eeuwenlang in Duitsland gebruikt als een knaagdier-controller en was aantrekkelijk voor schapenmensen. Veehouders (veedrijvers) wilden een veel grotere en sterkere hond om hun kuddes te drijven. De Riesenschnauzer ontwikkelde zich door de middelgrote Schnauzer te kruisen met reeds bestaande gladharige drijfhonden. Ruwe herdershonden en veel latere Duitse doggen en misschien Rottweilers, werden aan de mix toegevoegd. Er wordt gedacht dat de Riesenschnauzer nauw verwant is aan de drijfhond van Vlaanderen, de Bouvier des Flandres.

Jarenlang stond de Riesenschnauzer bekend als een grote vee drijvende hond in het zuiden van Beieren en in de regio tussen München en Augsburg. Tot het begin van de 20e eeuw was het echter vrijwel onbekend buiten Beieren, met de komst van de spoorwegen die het rijden met vee overbodig maakten. Het ras bleef populair bij slagers en bij veeboeren, brouwerijen en bierhallen, waar ze uitstekende stadswachthonden en bewakers van gebouwen maakten.

Tot de Eerste Wereldoorlog verwierf de Riesenschnauzer ook landelijke aandacht in Duitsland voor hun politiewerk, waarbij ze bleven uitblinken. Dit ras diende Duitsland in beide Wereldoorlogen, vrijwel tot het punt van uitsterven. Tegen de tijd dat de Riesenschnauzer in de Verenigde Staten verscheen, waren Duitse herders stevig gevestigd en geprezen als politiehonden, waardoor het gebruik van de Riesenschnauzer bij de politie erg traag verliep. Uiteindelijk werden ze gewaardeerd als metgezellen en showden ze dieren in dit land, naast hun bewakingsmogelijkheden. Ze nemen deel aan behendigheid, flyball, kar trekken, gehoorzaamheid, beschermingswerk en alles wat hen lichamelijk en geestelijk belast houdt. In Duitsland worden ze nog steeds gebruikt in beveiligingsfuncties en staan ​​ze bekend om hun bescherming, hun moedige karakter en hun onwil om zich terug te trekken uit conflicten of controverses.